Het begon allemaal hiermee
Hoewel dat niet helemaal waar is. Het begon met het vinden van leuke bandjes, waaronder een bandje met uiltjes. Kaatje wilde daar enige tijd geleden wel een trui van, maar het project bleef maar op zich wachten. De stof was al in huis; ik had een oranje lap en een groene lap gekocht en deze dame koos een groene trui. Voor Monneke had ik in de tussentijd van de oranje lap een trui gemaakt met een gezellig schildpadje erop genaaid. Dus tegen de tijd dat ik wilde beginnen aan de trui voor Kaatje, wilde ze geen trui meer met een uil. Ook niet nadat ik haar dit schattige uiltje had laten zien. 'Ik wil OOK een schildpad. Ik WIL geen groene trui. Ik wil OOK een oranje trui.' We hebben uiteindelijk samen de bandjes nog eens bekeken en zo zijn we er uiteindelijk wel uit gekomen. In de knopenwinkel kwam ze nog wat knopen tegen die ze graag voor op haar trui wilde.
Het is een gezellige trui geworden:
'Het kabouterbandje, die moet daar. Dat is de grond, daar mag de kabouter op staan.' Ze had in de winkel apenknopen uitgekozen en een klokje. 'Die moeten daar. Zo, zo, zo en zo.' Ik zei per ongeluk dat het net een ketting was. 'Ik WIL geen tekking'. Het was oké toen ik zei dat het geen ketting was.
Onze dame is gelukkig met haar zelfbedachte trui. En dat leuke gehaakte uiltje dat zo achteloos de kamer door werd geslingerd...ik maak er een give away van. Er is vast iemand die er gelukkiger van wordt dan mijn dochter. Laat me weten wat je met het uiltje zou willen doen en dan komt het misschien wel jouw kant opgevlogen! Donderdag 7 maart laat ik weten wie de nieuwe eigenaar is.